"Titser, Guro Ka?"

Hindi uniporme ang ginagamit para mangalap ng respeto

Hindi sukatan ng kasipagan mga dala – dalang libro

Hindi basehan ang posisyon kung gaano sila karunong

At hindi itong propesyon ang magsisiwalat kung sino ang guro, sino ang ulupong.

Naghuhulagpos sa baul dalawang mukha nitong propesyon

Sa isa ako’y saludo; ang isa nama’y kinukwestiyon

Ang isa’y tadhana ng kabataan ang masugid na hinuhubog

Samantalang, itong isa’y utak at diwa ang binubugbog.

Dedikasyon, determinasyon ang baun – baon nitong una

Pinupunan ng buong diwa mga walang muwang na parirala

Winawasak ang tanikala’t pinuputol kuko’t ngipin ng kamangmangan

Putik sa mga damong ligaw inaalis na parang ulan.

Ang kabila nama’y patay – malisya sa mga ‘di paborito

‘Pag kilala, halata ang amor sa lumilipad na grado

Tatambakan ng gawaing ‘di konektado’t pagkakaperahan pa

‘Di nagtuturo ng maayos kaya estudyante’y hubad ang unawa.

Iba ang titser sa pangalan sa titser sa puso’t gawa

Haplos ng gurong nasa harap lang sa gurong nasa iyong tabi ay iba

Iba ang impluwensya ng gurong puso’t buhay mo’y nakiliti

At dulot ng maling trato sa mga mag – aaral ay buhay na nakangiwi.

Hindi tisa’t pisara ang magbubunyag ng kanilang tunay na mukha

Hindi uniporme’t dunong ang magpapakita kung sino sila

Hindi libro’t tinta ng bolpen ang magtatakda kung anong sa kanila’y dapat na tingin

At hindi nasusukat ang pagiging guro sa titulo kundi sa puso, gawa’t damdamin.